آنیتا وارد 12 ماهگی شد

چقدر لحظات زود میگذره. آنیتای من آخرین قدم های جاده منتهی به یک سالگیشو داره طی میکنه . عمر آدمی مثل باد میگذره. خیلی خوشحالم که کوچولوی من داره قد میکشه و بزرگ میشه ولی یه جورایی هم ناراحتم. که این روزهای قشنگ یعنی نوزادی آنیتا داره زود میگذره.

من روزهای سختی رو میگذرونم. پروپزال دکتری ام خیلی اذیتم میکنه. کلاسای دانشگاهی هم که تدریس میکنم هم شروع شده ولی این مشغله ها مانع نمیشه که لحظات زیبایبزرگ شدن آنیتا رو نبینم و لذت نبرم.

ویژگی های آنیتای من در ١١ ماهگی:

آنیتا در این ماه به کمک یک تکیه گاه میتونه قدم برداره و کمی راه بره ولی ایستادن و قدم برداشتنش فعلا با کمک یک تکیه گاه است. خیلی هم شیطون شده و همه چیز رو از روی میز و مبل پایین میکشه. همه وسایل دم دست رو برداشتم. چند روز پیش تمام لوبیا چیتی ها رو از کابینت بیرون ریخته بود. کارش باز کردن کابینت و کشو است. البته به شارژر موبایل باباشم علاقه خاصی داره. تلویزیون رو همیشه از جلو و با تکیه دادن به میزش نگاه میکنه .اینم از مدرکش!!

 علاقه خاصی به برنامه عمو پورنگ داره و عاشق تبلیغات هستش. هر کسی هم لباس بپوشه تا بیرون بره زودی گریه میکنه که اونم با خودش ببره (خیلی ددری شده). به من نسبت به باباش وابسته تره. عروسک گاوش هم خیلی دوست داره اوایل ازش میترسید ولی الان خیلی دوسش داره. عکس زیر رو با همین عروسکش گرفتم

راستی عاشق تلفن هستش هر موقع ما با تلفن صحبت میکنیم گریه میکنه و تلفن رو میخواد و میزاره رو گوشش و با زبون خودش حرف میزنه با اونور تلفن . من خیلی موقع ها مجبور میشم تلفن رو بدم دستش و دکمه آیفون رو بزنم و رو بلندگو صحبت کنم. عکس زیر رو در همین موقعیت ازش گرفتم.

علاقه خاصی هم به کامپیوتر داره(به چی علاقه نداره!!) همیشه که من پای کامپیوتر هستم میاد و دکمه پاور رو میزنه . یا فلش رو میکشه و یا موس رو میاندازه زمین. مجبورم مطالب رو یک دقیقه یک بار از ترس آنیتا ذخیره کنم.!! از ترسم جلوی آنیتا از لب تاپ استفاده نمیکنم و گرنه داغونش میکنه.

با همه این کاراش عاشقشم و تمام این شیطونیاشو دوست دارم. شاید اون لحظه ناراحت بشم بعضی موقع ها از دستش (البته به اضافه فشار کاری و درسی) میزنم زیر گریه. ولی وقتی دانشگام دلم برای صداش و شیطونیاش تنگ میشه. الن هم که من پای نت هستم زیر رخت آویز هستش و شیطونی میکنه !! اینم مدرکش